Patronka chroniąca przed epidemią.

Św. Rozalia według przekazów historycznych urodziła się w 1129 r. w książęcej rodzinie Sinibaldi, koło Palermo na Sycylii. W wieku 15 lat chcąc uniknąć aranżowanego małżeństwa  i dochować ślubów wierności Bogu, uciekła z rodzinnego dworu i ukryła się w grocie na wzgórzu Pellegrino. Aż do śmierci 4 września 1150 r. prowadziła pustelnicze życie.  Według legendy ukazała się w 1624 r. wskazując miejsce spoczynku swoich relikwii, które zostały przeniesione do Palermo, a jej wstawiennictwu Kościół przypisał uratowanie miasta od panującej wówczas epidemii, ogłaszając ją patronką miasta.

W Polsce kult św. Rozalii zaczął się od włączenia jej do grona 14 orędowników, czyli świętych wzywanych przez wiernych w trudnych sytuacjach życiowych. Największy rozkwit kultu na naszych terenach nastąpił w XIX w.

Z tego okresu pochodzą dwie bardzo ciekawe kapliczki z wizerunkiem św. Rozalii we Wrocance (pow. krośnieński) i Osieku Jasielskim (pow. jasielski).

Murowana kaplica św. Rozalii we Wrocance wybudowana została w 1862 r. na niewielkim zadrzewionym wzniesieniu przy drodze powiatowej w kierunku Miejsca Piastowego. W pobliżu tego miejsca znajduje się kapliczka tejże świętej nad źródłem, z którego wodzie przypisuje się właściwości uzdrawiające. Do św. Rozalii jako patronki chroniącej przed zarazami i chorobami żarliwie modlono się w 1861 r. podczas epidemii cholery, a w podziękowaniu za uratowanie mieszkańcy Wrocanki wystawili jej kaplicę.

Druga kapliczka usytuowana w Osieku Jasielskim, również ma związek z epidemią cholery. W roku 1947 w miejscowości odnotowano słabe urodzaje połączone z chorobami epidemiologicznymi. Jako wotum dziękczynne za ustanie zarazy mieszkańcy wznieśli kaplicę św. Rozalii.