Józef Leniart- rzeźbiarz z natchnienia Muzeum

Józef Leniart (1896 – 1964) mieszkał w Gwoźnicy Górnej. Rzeźbił niewiele, prawie wyłącznie dla siebie stąd lista jego prac (o tematyce sakralnej) jest niedługa. Jako rzeźbiarz został „odkryty” w 1963 r. w czasie penetracji etnograficznej pracowników Muzeum w Rzeszowie, podczas której przekazał do zbiorów jedną ze swoich prac. Od tego momentu twórczość Leniarta nagle ożyła i zwróciła się w nowym kierunku. Powstały prace które miały za cel zilustrować pewne fakty dawnej kultury ludowej. Wyrzeźbione postacie demonstrowały pracę przy dawnych narzędziach. Nowy okres twórczości trwał bardzo  krótko- zaledwie rok. Dobrze zapowiadająca się twórczość i rzeźbiarskie plany przerwał tragiczny wypadek przy rąbaniu drzewa, który był przyczyną śmierci artysty.

Prace Leniarta cechowały się sztywnością pozy i skromnością wyrazu. Pierwsze prace wywodziły się w prostej linii z gipsowych wzorów, te wykonane po 1963 r. cechuje zwrot do swoiście pojmowanego realizmu, który określić można jako sytuacyjny. Właściwość kompozycji rzeźbiarskich Leniarta  polega m. in. na tym, że nie pozostawia on postaci samym sobie, lecz włącza je zawsze w jakąś interesującą obudowę.

Rzeźby tego artysty zobaczyć można na wystawie czasowej „Etnocarpathia”, serdecznie zapraszamy!