Artysta- garncarz

Roman Zeprzałka* (1914 r. – 1998 r.) mieszkał i pracował w Rzepienniku Biskupim, w którym do pierwszej wojny światowej działało kilkunastu garncarzy (dobrych w swoim fachu, o czym świadczy fakt, że swoje wyroby sprzedawali w odległych miejscowościach, czyniąc konkurencję dla innych ośrodków). W latach 70. XX w., pozostał jedynym, który kontynuował rzemiosło, wykonując je sezonowo, obok prowadzenia gospodarstwa. Wykonywał garnki i proste naczynia doniczkowe. Kiedy w 1961 r. został ogłoszony konkurs na pamiątkarstwo regionalne, a rok wcześniej urządzona w Gorlicach wystawa sztuki ludowej Zeprzałka zaprezentował nigdy dotąd nie uprawianą w jego kręgu (poza drobnymi zabawkami) rzeźbę w glinie, której nadał przeznaczenie użytkowe (skarbonki i gwizdki).

Roman Zeprzałka poruszał zarówno tematy sakralne, jak i kompozycje rodzajowe. Dobrze zespolił ludową formę, z ludowa treścią. Niezależnie od takich cech, jak umowna, zwięzła forma bryły i miękki modelunek, jego postaci posiadają wyrazisty gest, pozę i sugestywny wyraz twarzy. Stosował dyskretne techniki zdobnicze, cierpiał na brak na rynku potrzebnych mu do atrakcyjnego wykończenia farb i glejt.

Poza zdolnościami rzeźbiarskim Zeprzałka posiadał ogromną wiedze na temat rzemiosła garncarskiego. Jego prace znajdują się również w Muzeum PTTK w Gorlicach.

*Roman Zeprzałka w wielu publikacjach figuruje pod zniekształconym nazwiskiem „Zaprzałka”.

Poniżej praca zatytułowana „Żywicielka rodziny”. Inne skarbonki  Romana Zeprzałki zobaczyć można na wystawie czasowej „Etnocarpathia”, serdecznie zapraszamy!